"W dal ciemną, bezkresną, w dal szarą i mglistą..."

Imię: Maki

Rasa: Wilk stepowy

Wiek: 15 i pół roku

Pochodzenie: Ararnat, Smocza Wyspa

Płeć: Samica

Hierarchia: Zielarz

Nick na chacie: Majerann

Kontakt: Blog, email, GG (55055354)

Charakter: Jej charakter zmienia się w zależności od sytuacji lub humoru. Z jednej skrajności przechodzi w drugą nie rzadko całkiem przeciwną. Ogólnie jest bardzo nieśmiała i wszelkie kontakty z innymi nawiązuje powoli. Stara się non stop uśmiechać, broniąc się przed swą słabością. Jest również leniwa niczym żerujący koala. Zazwyczaj spokojna nie wdaje się w bójki i nie lubi przelewu krwi, chyba że w momencie walki nadejdzie ją sadystyczna euforia. Czasem staje się apatyczna lub na chwilę zapomina o Bożym świecie i najczęściej wpatruje się w dal, machinalnie wykonując proste czynności. Lubi samotnie wędrować przez góry i inne wertepy. Przypominają jej kamieniste pustynie Ararnatu, wśród których się urodziła. O urazach pamięta do końca, może wybaczyć, ale nigdy nie zapomina.

Wygląd: Puszysta piaskowa szata porasta całe jej ciało, przechodząc w jaśniejszy odcień na brzuchu, podgardlu, 'dłoniach', znaczeniach, wnętrzu uszu i pod ogonem. Błękitno-morskie ślepia okalają czarne rzęsy. Gęsta sierść związana w pęki z nanizanymi na nich koralikami wyrasta z mocnego karku. Na bokobrodach, futrze na nadgarstkach i tylnych łapach też znajdują się koraliki. Stosunkowo drobna budowa nadaje jej delikatnego wyglądu, lecz stalowe mięśnie potrafią wytrzymać długie marsze i biegi, choć po przykrym incydencie unika biegania. Utyka na prawą przednią łapę i nie może poruszać się tak szybko jak dawniej. Ma bardzo dobry wzrok, ale słuch i węch odgrywają u niej drugorzędne role. Jest wzrostu zwykłej samicy wilka.

Umiejętności: Nie posiada niespotykanych umiejętności. Jest dobra w zielarstwie, nawet bardzo dobra, biorąc pod uwagę ilość lat spędzonych na świecie i wiele wędrówek. Jest bardzo zwinna i wytrzymała, ale nie szybka. Jest długowieczna, zawdzięcza to głównie swoim wywarom i genom.

Legowisko: Maki za swoje legowisko obrała zielarnię w podziemnym mieście. Dzięki uprzejmości i pomocy Raakiela przeniosła tu dotychczasowy dom, drzewo. Ustawione pośród wysokich traw i kilku rzadkich krzewów ozdobnych wznosi się na trzy metry w górę. I choć wzrostem nie grzeszy za to jest bardzo szerokie. Jego pochyły, gruby pień nie stanowi problemu dla wilczych łap. Dwa metry nad ziemią rozwidla się i tworzy swego rodzaju platformę z blisko siebie rosnącymi konarami. Liście i gałęzie dobrze zasłaniają "pomieszczenie" a do środka można dostać sie dopiero po odgarnięciu liściastych gałązek przy wejściu. Z dala nie wygląda na zamieszkałe. Dzięki magii drzewo jest wiecznie zielone.

Opowiadania:
- Na spokojny sen -